Home
Reis Nieuw Zeeland
Reis Zuid America
Begin pagina Zuid America
De voorbereiding
De reis
Dagboek
Foto's
Links
ReisCosta Rica
Nog niet beschikbaar1
Nog niet
beschikbaar2
We Need To Travel
Links
|
We hebben uitgerekend dat we 12x een
start en landing gaan maken...in
diverse vliegtuigen. Zoals je op de
kaart kan zien is dit:
1 A'dam - Madrid,
2 Madrid - Buenos Aires,
3 Buenos Aires - ....,
4 .... - Trelew/Puerto Madrin,
5 Buenos Aires - 3
landenpunt/watervallen,
6 3landenpunt/watervallen - Buenos
Aires,
7 Buenos Aires - Chantiago de Chili,
8 Santiago de Chili - Paaseiland,
9 Paaseiland - Santiago de Chili,
10 Santiago de Chili - Buenos Aires,
11 Buenos Aires - Madrid,
12 Madrid - Amsterdam.
Jippie!
Lekkere 1e vlucht naar madrid. Op Schiphol hadden we al afgesproken met
Maarten, welke ook met Koning Aap
zou vliegen naar BA. Maaaar tijdens
inchecken bleek het toestel vanaf
Madrid naar BA overboekt te zijn,
waardoor we op StandBy kwamen te
staan. Bij de Gate nog maar eens
proberen en ja hoor. 2 Stoelen voor
Jenny en mij. Maar niet naast
elkaar. Jenny aan het raam, vreemde,
gangpad en dan ik pas. Maar we
hadden tenminste zitplaatsen. In
Madrid rustig naar de andere gate
gelopen. Hier 2uur gewacht en op
tijd vertrokken. Vluchtduur
12.15uur. Pffff. Adriaan had vroege
dienst gedaan en sliep 3films lang,
Jenny heeft alle film helaas kunnen
kijken. Het vliegtuig was een
Airbus340, een ouder type dus. Dus
geen prive'schermpjes op de stoelen,
maar tv´tjes die op de wanden hingen
ed. En de beenruimte, ach daar
hebben we het maar niet over.
Bij het opstijgen en landen werd
een camera aangezet die in de staart
was gemaakt, waardoor we de start en
landing (staat op film) hebben
kunnen meekijken. Dat was wel weer
leuk.
Op aankomst BA stonden we bijna
45min wachten voordat we door de
douna konden. Maar daarna was de
bagage er wel snel. We hoefden niet
door de scanner en liepen de lange
rij hier aan de rechterhand voorbij.
De reisbegeleidster Raquel stond
al op ons te wachten, dus we hadden
onze transfer!!! Na een broodje,
kwam de andere vlucht ook binnen en
reden we naar het hotel.
Jawel, bij aankomst in Buenos Aires
begon het te regenen. Dus toch de
stad in. Ze hebben hier door de stad
heen een 7baans weg aangelegd met
parallel wegen. Dus totaal
20rijbanen! Via een Foodcourt of een
verdieping met diverse eettentjes en
een terras in het midden naar het
graf van Evita (Perron). Deze
begraafplaats is net een kleine stad
met alleen mar famile-graven. En in
de regen is het best wel een treurig
gezicht. ´s Avond hebben we onze
1e Tango-les gehad, daarna eten en
na het eten kwam er een Tango Show.
Dit was zeer mooi.
Ps mijn biertje van 1liter werd
geserveerd in een wijnkoeler, jippie.
Op zondag met schitterd mooi weer
wederom de stad ingegaan. Dit keer
naar het bekendste Cafe van BA. Ons
vertek naar het vliegveld van BA
stond gepland om 12uur. We vlogen
naar El Calafate, ongeveer 3uur
vliegen. Maar we vertrokken met 1uur
vertraging met een MD-80. Instappen
via de 'kont ' van het toestel, wel
appart.
En dan kom je aan in Patagonie,
een kaal en dor landschap met
stenen. En een kleine maar moderne
vliegveld. Naar ons hotel gebracht
en gegeten met de hele groep.
En niemand kon geld uit de muur
halen, op vliegveld van BA waren ze
buiten werking, en in El Calafate
waren ze leeg. En maandag was het
een feestdag dus niet bijvullen. En
de bodem van onze portemonnee was in
zicht.
Op dinsdag ochtend om 9uur werden we
opgehaald voor een lange dagexcursie
naar de Gletcher Perito Moreno op
80km afstand. Al bij het eerste
aanzicht was het stil, een muur van
ijs. Bij de Gletcher waren
uitkijkpunten gemaakt waardoor je
prima zicht had op de Gletcher.
Krakende geluiden als een
onweerdonder waren regelmatig te
horen als het ijs weer scheurde. En
toen was het wachten op het afbreken
van stukken ijs die in het water
vielen. Wel kleine stukken gezien,
maar geen foto´s ervan kunnen maken.
Hierna werd het pas echt leuk: Een
mini-trekking op de gletcher zelf.
Met de boot naar de gletcher en na
20min wandelen door het bos deden we
de klimijzers onder en begon de
tocht naar het midden van de
ijsmassa. Het is zoooo
verschrikkelijk mooi, de kleuren en
omgeving dat er vele Kodak-momenten
waren. We liepen een ronde van
1,5uur en waren daarna weer van het
ijs af. Nog 30min lopen door het bos
en met de boot terug naar de bus.
Onderweg nog ijschotsen
gefotografeerd en de dag was bijna
weer voorbij. s´Avonds konden we
geld pinnen en na een lekker
Argentijns Koetje en een litertje
bier lekker fijn slapen.
Na lekker uitgeslapen te hebben,
zijn we gaan eten in het dorpje. Het
dorp bestaat alleen omdat de
Gletcher Perito Morena er vlakbij
is. Na het ontbijt zijn we naar een
vogelreservaat gelopen om oa
Flamingo´s te zien. Maar deze hebben
we niet gezien, ze zijn alleen in de
ochtend te zien. Na 4uur rondlopen
zitten we nu het weblog bij te
werken. Adriaan heeft al meer dan
130 foto´s gemaakt, maar kan deze
niet inlezen in de computer omdat er
geen aansluiting op zit. Dus jullie
houden ze te goed. Straks nog naar
een chocolade fabriek waar bekende
Argentijnse chocolade wordt gemaakt.
Morgenvroeg, woensdag, gaan we naar
El Chalten, 4uur rijden. We gaan
daar wandelen en natuurlijk weer
vele foto´s maken en ook film
natuurlijk.
hasta Luego!
Na El Calafate vroeg vertrokken naar
ElChalten. Dit is een plaatsje
speciaal voor bergwandelaars.
Middags een wandeling gamaakt van
3uur naar een Gletcher die in een
meertje eindigd. En ook weer 3uur
terug gelopen natuurlijk. Gegeten in
een bierbrouwerij annex eetcfaeetje
met eigen gebrouwen bier: Lekker
bier. De volgende dag op tijd bed
uit en gelopen naar De Fitz Roy.
Maar omdat we een tijdlimiet haddem}nivm
vertrek in de avond konden we deze
niet geheel uitlopen.Na 3uur, 1uur
voor de eindpunt besloten we om
terug te gaan. Weer 3uur terug lopen
door de zon en mooie natuur.
Alsbeloning een lekker zelf
gebrouwen biertje gedronken. S avond
weer de busje in en terug naar El
Calafate.
Na heerlijk in een bus met
beenruimte en goede stoelen die
lekker een stuk achterover konden,
reden we naar Chili. Maaaaar Chili
en Argentine zijn geen vrienden,dus
veel papieren invullen en ook de bus
mocht niet verder. Maar geen
problemen bij de grens. Overgestapt
in een klein busje met 19pers en
rijden naar Torres Del paine.
Onderweg nog een guanacko (een soort
nep-lama) en een emoe-soort gezien,
deze gingen we nog veel meer zien.
Torres del paine: Een nationaal
park van 181.000km2 groot, en geen
electra en AH. Dus eenvoud. De
Refugio waar we zaten,was eigenlijk
een jeugdherberg:
Slaapzalen,barretje en een kleine
keuken met veelkeus:2 stuks tot
18uur, daarna 1 keus. Bij de 1e
avond was het bier al op om 21uur
Aaarrggglllll.
We hebben na de busreis heerlijk
op een grasveldje gelegen, om bij te
komen van de busreis.
De volgende dag hebben we een
excursie gedaan, en oa Flamingo,s
gezien, de berg Torres in de zon,
diverse watervallen, een
super-de-luxe hotel en het
info-centrum die geen
informatiefolders hadden. Dit is dus
Zuid-America. Alles met een
Argentijns kwartiertje en op geen
problemen. Toen kregen we een
regenbui onderweg naar de
GreyGletcher. Jenny en ik deden deze
excursie niet. Wij zijn gaan lopen
naar de ijsbergen. We konden er naar
toelopen en zelfs aanraken. Ook
konden we de Gletcher zien liggen.
Na 1,5uur rijden weer het bedje
in, de temperatuur was al weer
aardig aan het zakken.
De 3 dag zijn we met een ijzige
wind en kou gelopen naar de Torres,
welke in de wolken waren. Eerst 2uur
klimmen/stijgen, dan 1uur langs door
een rasvijn lopen en dan nog 1uur
klimmen over rotsen en rotsblokken.
Maar dan....koud, wind en sneeuw!
Snel foto en filmen en terug naar
een beschut plekje om te eten. En
toen weer terug naar de Refugio
halverwege om weer op te warmen. Bij
het slaaphuis was het mooi weer, met
veel wind. s Nachts lekker geslapen.
Na een lekkere start,vertrokken we
in een openbare bus die we alleen
voor ons zelf hadden naar Punta
Arenas. Ook deze stoelen konden
lekker naar achter. Via Puerto
Natales (lunch-stop) reden we naar
Punto Arenas, aankomst 16uur. Eerst
naar het Mirrador (uitkijkpunt), en
internetcafe opzoeken, want mijn
gehuegenkaartjes zijn vol. Deze op
een cd laten zetten, en nog even
internetten. Maar de fotos wilden
niet oploaden. Maar wel nog
Jaqueline op de msn gehad. Daarna
lekker gegeten op de maan ( La Luna)
en terug gelopen naar het hotel.
We hadden een korte nacht voor de
boeg.
Leuke titeltoch? Je hebt al gelezen
over het Argentijns Kwartiertje,nou
dat hebben we geweten.
'S ochtends vroeg uit de veren
want de bus vertrok om 730uur, wist
de reisleidster. Maar de bus kwam
niet. Bleek pas om 9uur te rijden,
was verkeerd doorgegeven door het
bureau. Maar met een volle bus naar
Argentinië...dachten we. Alles ging
goed, tot we de ferry/pont over
moesten. In verband met teveel wind
lag de ferry aan de ketting. Dit kon
15min zijn, maar ook 4uur of zelfs
de hele dag! Gelukkig bleek de
kaptein een aardige vent en kwam de
boot na 2,5uur aanvaren. Gelijk
volladen en naar de overkant
(30min). Jenny heeft tijdens de
overtocht een dolfijn gezien,
Adriaan stond op de voorplecht, te
kijken naar de golven.
Dan over een steentjeweg naar de
grens, uitstappen,papieren
invullen,instappen naar de volgende
grenspost en weer papiertje invullen
en door naar Rio Grande. Maar door
de vertraging van 2uur was de
aansluitende bus al weg. Geen nood,
dan zetten we toch kleine busjes
in....met geen beenruimte. Tijdens
deze 2,5uur durende rit, reden we
met zon weg,en kwamen midden in een
sneeuwbui terecht. Zelfs toen we al
in Ushaia waren,sneeuwde het nog
hard! Wel mooi natuurlijk.
Ushaia, het meest zuidelijk gelegen
stadje opde wereld. Hiervandaan
vertrekken de boten naar Antartica.
We zijn in de sneeuwbui de volgende
ochtend naar het nationale park
gegaan, om te gaan lopen. Door de
smeltende sneeuw, was het een
modderpad geworden. Maar we gingen
door. En aan het eind scheen de zon
weer, over modderige paden dat wel.
Nog 4,5 km en dan zijn we op het
eind van de wereld, maar dat lukte
dus net niet. Dat doen we de morgen
(18nov). vandaag zijn we gaan
lopen naar de Gletcher. Het zijn
allemaal uitlopers van het
Andes-gebergte. In de mistige wereld
met koude wind (6graadjes) met een
antieke kabelbaan naar bovenen toen
nog 1uur lopen over stenen en door
40cm sneeuw heen ploegen. En wat
zagen we: Weinig, door de
sneeuwbuien was de gletcher met het
bergmeertje samen gegaan. Terug door
de sneeuw en over de stenen naar de
skihut. Een simpel maar heerlijk
houten hutje waar je iets kon eten
en drinken. Vervolgens met de zelfde
antieke stoeltjes lift weer naar
beneden, en een taxi naar het
centrum genomen om het weblog aan te
vullen.
niet veel tijd vandaag, over 1,5uur
vertrekt de nachtbus naar Buenos
Aires. Maar proberen we toch 3
foto´s te plaatsen. Rest komt zsm.
Met een een zwaar hoofd om 18uur in een bus te gaan zitten, vertrokken we dus met 15min vertraging naar Buenos Aires. Een dubbeldeksbus, en jenny had gelukkig een goed plekje gevonden. Meteen na de start werd een film aangezet met Spaanse ondertiteling. Om 21uur gingen we eten (incl de busticket): Kip met slaschotel. Na deze pauze reden we door tot 3uur: aansluiting geven aan andere bussen. Gelukkig redelijk goed kunnen slapen, de chauf reed ook goed door. Om 11.30uur kwamen we dan eindelijk aan in BA. Meteen door in een busje naar vliegveld en meteen inchecken op het vliegmachientje. Jenny had plaatsen bij de nooduitgang geregeld. Bravo.
Om 17uur kwamen we aan op vliegveld, en meteen door naar het hostel. temp is hier 32graad en we hebben een zwembad. En bij dit zwembad kwamen we bekenden tegen die we ook in Chilli (torres de Paine) hebben leren kennen. Toeval?
Nu na een barbie (BBQ) nog even lekker zitten, morgen gaan we dus naar de watervallen aan de Argentijnse kant. Dan ga ik ook proberen meer foto´s op het log te zetten, anders zet ik een link neer.
Tot later want mijn bier wordt warm. Helaas wel Heineken want het Argentijnse bier is al op.
Na een heerlijk avondje in het hostel, incl BBQ, zijn we de volgende dag naar de watervallen gegaan. Aan de Argentijnse kant. Wederom weer vele foto´s gemaakt en een warm brandend zonnetje. We zijn op alle mogelijke plekjes geweest, van onderaan tot op de watervallen (via een brug). Tot slot het echte werk. Met een toeristentreintje naar boven, via een lange looproute van bijna 1km naar de Devils Mouth. En dat is een krachtige waterval....En dan is het nog niet eens veel water, normaal staat het waterpeil hoger in de rivieren naar de watervallen. ´s Avonds in Iguazu gegeten en met een taxi terug.
Na eerst de Argentijnse kant te hebben gezien, was het vandaag de beurt aan de Braziliaanse zijde. Met een vroege transfer naar de Argentijnse grens, stempel in paspoort, papiertjes invullen etc etc, naar de Braziliaanse grens. Ook hier weer een stempel etc etc.
Aan de Brazliaanse zijde heb je een beter overzicht op de watervallen, dwz je ziet alle watervallen liggen omdat je op dezelfde hoogte staat als de watervallen. Via wandelroute naar de Devils Mouth gelopen, dit keer aan de onderkant. En weer foto´s maken he. Via een uitzichtpunt zijn we terug gegaan naar de ingang waar het transferbusje al stond te wachten. En weer via de grensposten met papiertjes en stempels etc etc naar het dorp terug. Adriaan heeft daar een afritsbroek gekocht voor een bedrag van maar liefst e7,50! Eenmaal terug in het hostel, liggend bij het zembad kwam daar een zwarte lucht opzetten. En inderdaad, na een paar donderklappen, flitsen en regen maar snel naar binnen gegaan.
´s Avonds nog lekker gegeten in het dorp (bij 19graden), en op tijd terug in het hostel.
De volgende ochtend met stralend mooi weer naar het vliegveld gereden. Met een vlucht die dit keer rederlijk op tijd vertrok, kwamen we na 1,5uur aan in Buenos Aires. Na een snelle hap verzamelden we ons bij de metro om per metro naar een plein te gaan waar onze fietsen stonden te wachten. Een 3,5uur durende fietstocht op citybikes langs vele bezienwaardigheden. Een leuke manier om de stad te zien. Echt gevaarlijk, mwah, de overige verkeersdeelnemers vinden fietsers maar vervelend en irritant. Bijna op het einde van de tour, kwamen we op een plein waar, jawel, een protestmanifestatie plaatsvond van homo´s en lesbo´s. En het eindigde in een echte GayPrideTour door de stad. En wat wij normaal vinden, vinden de Argentijnen schandelijk. Erg leuk om te zien, maar geen bekenden gezien in de optocht. ´s Avonds gegeten in de wijk Palermo, waar ook ons hostel is waar we volgende week slapen.
We konden op deze zondagochtend met de transfer mee van de groep die weer naar huis gingen. Wij vlogen echter 45min eerder, maar we hadden ons al online ingecheckt met zitplaatsen. Dit verliep goed op het vliegveld. Op tijd vertrokken we naar Santiago (Chili) en na 3uur wachten vertrokken we eindelijk naar Paaseiland. Het toestel was een 767 met dus diverse films, series, muziek en spelletjes, incl afstandbediening! Dit hadden we nog niet gehad en kan dus Iberia een voorbeeld aan nemen. Na 5,5uur vliegen lande we op het eiland. Maar we werden niet opgewacht met een bordje Polman, laat staan dat we slingers kregen om de nek. Maar met een taxi naar ons overnachtingadres gegaan. Uiteindelijk was alles toch in orde gekomen.
Na een goede nacht, wel met huilende honden (dat is normaal hier) een heerlijk ontbijtje. We wilden graag een tour doen en nadat de eigenaresse belde met OAtours konden we meteen mee. OAtours is een gids die met max 6 personen de tour doet en dat is wel zo lekker. We werden om 10uur opgehaald en werden om 1815uur weer terug gebracht. We hebben het hele eiland gezien, begonnen met de omgevallen beelden, via de plaats waar ze gemaakt werden tot aan door de Japanners gerestaureerde beelden (Moai worden ze genoemd). Adriaan heeft iets van 140 foto´s gemaakt. Het is hier toch echt wel erg mooi, en we hadden de hele dag schitterend mooi weer. Eenmaal terug in Hanga Roa betrok de lucht en viel er wat regen. Maar na deze regen een weer mooi zonsondergang gezien.
We gaan morgen, woensdag, duiken. Jenny een intro-duik en Adriaan gaat naar 24meter om een nep-moai te zien die daar door de duikschool in afgezonken 3 jaar geleden.
Dagboek van Paaseiland:
De dag erna vertokken we naar Paaseiland. We kwamen daar
´s avonds laat aan. We zouden opgewacht worden
door de eigenaars van het hostel en zoals velen een bloemenkrans
omkrijgen maar helaas stond er niemand...
Toen maar een taxi. De taxirit duurde 3 minuten en toen waren we er al.
Tja het eiland is niet zo groot.
Gelukkig stond er wel een reservering op onze naam. We kregen meteen een
glaasje sap, terplekke geperst van
verschillende vruchten die op de fruitschaal lagen. Lekker.
De eerste dag hebben we een tour gedaan samen met 2 echtparen uit
Australië. We gingen langs de
belangrijkste locaties van het eiland. Heel indrukwekkend en de gids
vertelde heel veel verhalen.
De tweede dag hebben we een auto gehuurd om zelf nog wat plekjes te
bezichtigen maar vooral om de derde dag
de zonsopgang heel vroeg op een belangrijke locatie te zien. Bij het
opstaan stortregende het maar gelukkig
was het aan de andere kant van het eiland droog en hebben we een hele
mooi zonsopgang gezien. Niet zonder
wolken maar juist de wolken erbij maakt het heel mooi met zo´n rode en
roze gloed er over.
Nadat we de auto weer hadden ingeleverd zijn we gaan duiken. Adriaan een
gewone duik en Jenny een
introductieduik. Het was ontzettend duur maar je duikt maar een keer in
je leven op Paaseiland... Jenny vond het
in het begin doodeng en durfde niet meer. Maar toen Jenny toch de rust en
de moed had gevonden is Jenny toch naar
beneden gegaan en heeft ze werkelijk genoten. Jenny zag ook nog een schildpad
heel sierlijk en rustig voor me
uitzwemmen. Héééél mooi !!!
De vierde dag was alweer de dag van vertrek. We hadden wel wat langer op
dit rustige mooie eiland in ´the
middle of knowwhere´ willen zitten. Het eiland hoort bij Chili maar de
Chileense kust ligt wel minstens
4500 kilometer verwijderd van Paaseiland. En het dichtstbijzijnde eiland
is Tahiti en dat ligt maar
liefst 3700 kilometer verder..... Dus erg afgelegen.
En nu zitten we weer in het drukke en warme Buenos Aires. We hebben
vandaag een beetje rondgelopen en op
het dakterras gezeten. We zitten in een gezellig en rustig hostel in de
wijk Palermo. Je gaat een klein
steegje in en opeens zit je in een oase van rust met een mooie
binnentuin. En dat gewoon midden in het
drukke Buenos Aires.
|