we zijn er
Wat een ruimte hier, zo groen alles. Maar het is dan ook zomer.
Wat boodschappen gedaan en straks onder het genot van een biertje de planning maken voor de komende weken.
23 december 2004
de eerste dag voorbij
Zij heeft veel mooie plekjes laten zien, vele heuvels beklommen en natuurlijk uitleg gegeven. Ook vele foto's gemaakt.
We hebben zelfs de zon gezien, tussen de 'showers' door.
Werd zelfs warm, en we hadden geluk want als we uit de auto gingen was het droog.
Morgen gaan we richting het noorden, naar Pahia en kerst vieren we in Oponini, en zijn zondagavond weer terug in Auckland, bij Carmen.
Maandag gaan we richting het zuiden, met een tour mee die in Wellington eindigd. Maar dat lezen jullie later wel weer.
Tot slot een foto van een kerstboom in close-up. Tsja, das een andere dan je gewend bent....
26 december 2004
Kerst in Nieuw Zeeland
Vanuit Auckland vertrokken met Jens, de auto van Carmen en Nik.
Na Warkworth sloegen we rechtsaf naar de oostkust om vandaar de Scenic Drive te rijden, alleen alles is hier een Scenic Drive. Zo mooi.
Slingerend tussen groen, heuvels, dalen en langs de zee...
Eindbestemming: Pahia. Hier overnacht in een leuke, gezellige lodge.
Op 1e kerstdag via de Look Out over Pahia, via een waterval naar Opononi gereden. Op 5km voor dit dorpje moesten we 1,5km ophoog rijden om op ons overnachtingsadres te komen: Een Farm hostel.
Met 3 Amerikanen, moeder + 2 dochters, de boerin en boer en natuurlijk wij samen van een overheerlijk kerstdiner genoten.
Op Boxingday, 2e kerstdag kennen ze niet, zijn we via de westkust terug gereden naar Auckland. Met zon in de auto.
Morgen, maandag de 27e, gaan we richting Wellington, onderweg oud en nieuw vierend. Maar dat lezen jullie nog wel. We houden je op de hoogte.
Wat en hoe, dat lezen jullie nog wel.
28 december 2004
zon, zee en bruin worden
Hebben jullie wel eens in heet water gelegen AAN het strand? Nou, wij wel. Een kuil graven en lekker in heet water ligggen. Dat kan doordat er een pijpleiding onder het strand loopt en die is hier gesprongen, dus al het hete water kun je opgraven.
Nadat we weer terug kwamen, zijn we op zee gaan kayakken. Jenny en Adriaan samen in 1 kayak. Werd dat zwemmen? Nee! In de pauze koffie met koekje gekregen op een strandje. En om een prachtige zonsondergang te zien midden op zee......gingen we verder de zee op.
Heerlijk cruisen op zee.
Ter afsluiting een overheerlijke bbq.
Dinsdag de 28e met de bus vetrokken naar Raglan, aan de westkust. Ook hier weer een prachtige zee, zon en lekker temperatuurtje.
Wij hebben hier een 1uur hiking gedaan, midden door de bush/bos. Over modderpaden, langs varens en meer.
Nu, Adriaan gaat weer liggen in de hangmat, Jenny doet ook lekker NIKS.
water nodig?
Omdat het zo'n heerlijk avondje was, zijn Jenny en ik naar het strand gelopen om te genieten van de zonsondergang. Adriaan had zelfs 2 kaarsjes meegenomen uit het hostel! Romantiek ten top!
Pas toen het weer donker was, zijn we terug gelopen. Wij hebben hier toen ook onze eerste Glow-Worms gezien.
Vraagje: Wat is de kans dat je een bekende tegenkomt, die je 5jaar geleden hebt leren kennen tijdens een snowboardleraar-opleiding, in een hostel ergens ver weg in NZ?
100%, want zit je rustig op je veranda, kom ik (adriaan) in gesprek met Ilona, ook een snowboardlerares. Zij kwam met een vriendin om te surfen.
Na vertrek de volgende ochtend zijn we gereden naar Waitama, bekend om de Glow_worm Grotten. Met een bootje door de grot heen, die net 2 weken eerder open was gegaan. Dus geen massa-toerisme gelukkig.
Een heldere sterrenhemel: Milky Way. Allemaal groene lichtjes aan het plafond van de grot.
Hierna nog een andere grot bezocht, die ook tot het zelfde stelsel behoorde. Hier kwam Ben, het huisschaap ook even langs. Jenny gaf hem de nodige aandacht, zie foto.
Even eten en weer vertrokken. Onderweg werd het weer bewolkt, en begon het te regenen.
In de regen en bewolking hebben we Roturua bereikt, bekend van de Geisers en Modderpoelen.
30 december 2004
Nog meer water nodig?
In de ochtend naar een Thermal Village geweest, met ook die rotte eieren lucht erbij. In regenkleding natuurlijk.
Onze eerste Kiwi's gezien, achter glas maar toch...
Vandaar met de rondleiding het dorp doorgegaan, van de Mud-pools (modderpoelen met opspringende modder) en de Geisers (200graden) die tot zelfs 30meter hoog kunnen spuiten. Maar het regende dus het werd 3 meter. Hierna naar het dorpshuis gegaan voor een Maori optreden, inclusief dans en uitleg.
Ook hier gingen de Maori-vrouwen dansen en hadden de mannen hun eigen dans. Ook de Haka, een andere uitvoering dat wel.
Wel commercieel maar niet willen missen.
Om 13uur weggereden richting een grote Mud-Pool. Deze was iets beter dan die in het Thermal Village.
Daarna nog gestopt bij een waterval, en mede door de regenval was het een woeste waterval geworden met mooi blauw water en schuimkoppen erop.
Om circa 1530uur het hostel in Taupo bereikt. Het is ietsje beter weer, maar nog wel regenbuien en zwaar bewolkt.
Ik heb nu 131 foto's op cd gebrand bij de drogist, zodat ik weer 2 kaarten leeg heb voor de digi-fototoestel.
Wij hebben ook voor het eerst deze vakantie bij de MacDonalds gegeten. Was lekker.
Straks weer een bbq (Barbi)
De boot is geboekt, we gaan op 2 januari 2005 met de boot naar het zuidereiland.
Nu tot later. Julie kunnen sms'en sturen, het nummer is: xxxxxxxxxxx
Alleen voor nieuwjaarsgroeten en NIET BELLEN!!!!!
het oude jaar uit en 2005 in
In ongeveer 30min zijn we een rondje gelopen langs Geisers en Mud-pools. Deze Geisers spoten echter niet, maar leek net of er heide in brand was geweest en nasmeulde. Of warme stoom over een heide-vlakte. Ook weer de modder-poelen die weer lekker hun best deden om te stinken en modder weg te spuwen.
Hierna via een Honingproeverij naar de Huka-Falls, nu met schitterend weer, en toch veel water door de nauwe doorgang.
Om 10uur bij de Dam-opening om het water met veel geraas door de rivier te zien gaan. Ook voor ons toeristen gaan de sluisdeuren dagelijks 4-5x open, en nu dus om 10uur al. Schitterend gezicht.
Een half uur pauze in Taupo weer, waar wij samen op de foto zijn gegaan aan het Meer van Taupo (lake Taupo).
Snel de bus in en op naar de volgende 'atractie'. Dit was de Scenic Drive langs het water van Lake Taupo. Met de bergen in zicht waarop de eertse sneeuw al te zien was.
Een tussenstop bij een Forel-kwekerij, boodschappen doen (nep-champagne kopen) en op naar het hostel op 1142meter hoogte, bij Whakapapa. Aan de voet van de sneeuw, in zon hadden wij een fantastisch uitzicht!
Eten em daarna samen in de Spa, een heet bubbelbad. Reserveren moest, en dan alleen wij samen, een half uur lang bubbelen.
En toen werd het steeds later op de avond, waarbij in het hotel-deel de gasten de muziek band verlieten. Maar zaten op het balcon met de radio, die we uit de keuken mee hadden genomen.
Tegen 12 uur kwam de hotel-manager ons vragen of wij mee gingen naar de zaal met de live-muziek om hier het nieuwe jaar in te luiden. Tuurlijk. En nadat Jenny had gevraagd of we ook slingers en feestmutsen kregen, werd het 12uur.
GELUKKIG NIEUWJAAR!!!!!
Om 1uur stopte de band en gingen We de bus versieren, met de slingers en feestmutsen. Natuurlijk een foto gemaakt.
1 januari 2005
1 januari 2005
Een blik naar buiten en het was mistig en veel wind.
Weer geen Tongario-Crossing kunnen doen. Weer afgelast.
(de Crossing is een 6-7uur wandeling over de bergen en langs vulkanen en stenen paden)
En met regen weggereden, maar dat hebben we vaker gedaan.
En....toen we de bergen uit reden, kwam de zon te voorschijn.
En omdat we met een kleine groep waren, 5 m/v, gingen we lunchen bij de zus van de chaufeur in Fielden. Hier was de chauf geboren.
Lunchen in de volle zon, en een beetje bruiner worden.
Toen de bewolking weer toenam, reden we weg. Ongeveer 13.45 uur.
Met regen Wellington binnen gereden, het hostel ligt in het centrum maar aan een rustige straat. Het is de Wild-life Hostel met zebra strepen op de buitenzijde. Kun je niet missen.
Morgen, zondag 1730uur gaan we met de boot naar Picton. 3 Uuur varen.
Dan snel het geboekte hostel in, en dan kunnen we misschien een lift krijgen op maandag naar het Abel Tasman Park.
Maar dat lezen jullie later wel weer.
Momenteel is het droog buiten en gaan we straks nog een biertje drinken met de rest van de groep, ter afsluiting van dit deel.
We kunnen nu geen foto's erbij zetten want de pc is niet 100%. Maar we hebben wel leuke foto's gemaakt.
Oud en nieuw
In Whakapapa.
5 januari 2005
het Zuidereiland
Met een schitterend wolkendek zijn we over een kalme zee 19km gevaren naar Picton. Door de Marlbouro Sounds.
Op de Ferry kregen we bericht van Tineke, Adriaan's nichtje die ook in NZ is. Zij ging van Kaikoura naar Abel Tasman Park rijden. En vroeg ons of we mee wilde rijden. Graag natuurlijk.
In Picton was het maar 7 minuten lopen naar het hostel.
Op de maandag rond de klok van 12uur stond Adriaan's nichtje Tineke voor het hostel geparkeerd. Eerst koffie.
Rond 12.45uur weggereden. Adriaan mocht rijden. Via de (alweer) Scenic Drive gereden naar Havelock en Nelson. In Matueka een pauze gehouden in Hot Mama's. Deze staat ook in de LP. Toen door naar Marahau, hier begint het Abel Tasman Park.
We zaten in The Barn, een camping met backpackers hostel. Jenny had een hutje voor ons alleen geboekt. Voor 1 nachtje maar, de 2e was al bezet. Met een mooie avond zittend voor het hutje hebben we afscheid genomen van deze dag.
Op de dinsdag zijn we gaan lopen over het strand, om vervolgens een track te lopen door het AB park. Maar na ruim 1 uur, begon het te regenen. Niet erg hard maar de paden werden wel glibberig. Omdat we beide last van de voeten hadden, door het water wat in de schoenen was gekomen, zijn we terug gelopen.
Na het annuleren van de 3e nacht in het AB park, zijn we uit eten gegaan. 3 Regenbogen later liepen we terug naar het hostel, waar w eop de Dorm gingen slapen.
Ja je leest het, een kleine aanpassing van het programma. Omdat Marahau zo'n klein gehucht is, en er geen rechtstreekse bussen gaan, moeten we een extra nacht in Nelson inplannen. Dus daarom de 3e nacht geannuleerd en met de bus naar Nelson gegaan.
Vanuit hier gaan we, na 1 nacht slapen, verder naar Westport. Na 1 nacht gaan we naar Greymouth. Op 8 januari nemen we de Tranz Alpine trein naar Christchurch.
Op dit moment hebben we de agenda al klaar, voor de rest van de 2 weken. Veel zien is een paar uur rijden. Maar het is lekker rustig hier op het eiland dus....relaxxzzzzzz.
zeehonden en pinguins
De volgende ochtend, 7 januari, werden we al om 8uur opgehaald door Alan, de mede-eigenaar. (Robin en Alan zijn de eigenaars). Hij bracht ons door de bewolking heen naar een walk die eindigde bij een zeehonden kolonie. Terwijl we liepen, kwam de zon door. Op het einde zaten alle zeehonden, inclusief pa, ma en de kleintjes al gezellig op de rotsen.
Om 11uur stond de bus klaar die ons naar Greymouth bracht. Met een tussenstop in Punakaiki, om de Pancake Rocks te bezichtigen. En wat zaten daar op een rots bij de zee: Pinguins. Een hele groep bij elkaar. Om 1315uur gedropt bij het hostel en Adriaan werd zenuwachtig. Om 1345uur vertrok de Tranz Alpine naar Chritschurch en die konden we nog mooi even op de foto zetten.
Deze trein gaat ons op 8 januari naar Christchurch brengen. Na een bezichtiging van het stadje zijn we 's avonds nog de zon tegemoet gewandeld.
Op de 8e 's ochtends nog een paar telefoontjes gepleegd om de hostels te boeken. Het is een drukke tijd en vooruit boeken is hoog nodig. OM 13uur naar het station gelopen. Nou ja station....1 spoortje. De trein kwam en we zaten naast het open rijtuig waarin je mooie foto's kon maken onderweg. Vetrokken met de zon, op de Arthurs Pass ook nog zon en op de bergen sneeuw. Des te dichter we bij C'curch kwamen, hoe meer water er uit de wolken kwam. Met een shuttle busje naar het hostel gebracht omdat het station op meer dan 3km van het centrum is gelegen.
Dolfijntjes
Deze toer zou wel doorgaan de volgende ochtend, en je raad het al: Geboekt! En inderdaad, de volgende ochtend weer miezerige regen, maar we gingen wel varen. Na een 5tal minuten rondvaren kwamen de eerste Hector Dolfijnen al voorbij. Hector Dolfijnen zijn de kleinste (max 1,5mtr) en zeldzaamste dolfijnen. Na een tijdje kregen we het groene licht en mochten we te water. Jenny bleef op de boot foto's maken. Adriaan ging te water en had verschiillende Close Encounters onder water. Jenny keek haar ogen uit als de dolfijnen weer vlak voor, onder en naast de boot zwommen.
Rond het middaguur zaten we in de Blauwe Kiwi, op weg naar Buscot Station. Onderweg zijn we nog gestopt voor 2 meren, met turkooise kleur water: Lake Tekapo en Lake Pukaki. Op de achtergrond Mt Cook. De hemel brak open en daardoor hadden we schitterend weer, een blauwe lucht en een paar wolkjes.
Toen we rond de klok van 18uur het erf van Buscot Station opreden, na het openen en sluiten van 2 hekken op de 1,5km lange oprijlaan, werd de weg versperd door....schapen!
11 januari 2005
Stuwmeren, stuwdammen en de Moeraki Boulders.
In Oamaru hebben we nog naar Pinguins gezocht, die daar leven. Maar we waren te vroeg of te laat omdat ze met zonsopgang en zonsondergang langs komen. Verder door naar Moeraki om de Boulders te zien. Dit zijn ronde stenen die op strand liggen, behalve bij vloed, dan liggen ze in het water (hihihi).
Na dit toeristische plekje, er waren maar liefst 8mensen, zijn we door gereden naar Dunedin. Enkele kilometers voor Dunedin kwam er een politieauto achter ons rijden waardoor Adriaan toch wat zenuwachtig werd. Op aanwijzingen van Jenny reden we eerst naar de steilste straat van de WERELD, de Baldwin Street. Hierna snel naar het hostel toe.
Na het avond eten nog een rondje door de stad gelopen. De topper hier is het Railway Station. Een ook weer schitterend gebouw, van buiten EN binnen.
Nu zijn we bezig met het weblog, en gaan straks terug naar het hostel.
Morgen weer vroeg op, op zoek naar zeehonden, zeeleeuwen, pinguins en albatrossen.
Slaap lekker,
Dunedin naar Invergargill
Via toeristische weggetjes naar Nugget Point gereden. Hier hebben wij Seals en Sealions bekeken.
Met veel wind, ja dat wel maar wel met zonneschijn! Ook nog bij een schuilhutje gezeten, wachtend op Pinguins, maar we waren weer eens veel te vroeg.
Bij het terug lopen kwamen we een oude bekende tegen: Stephan, die zat in de Stray Bus op het Noordereiland bij ons.
Toen vol gas naar Invercargill. Maar ja, als je bijna 60 rijd en je mag maar 50, dan krijg je een boze agent en een waarschuwing. En Adriaan kan het weten....
Via Clinton naar Gore (echt waar, zo heten hier 2 dorpjes) over de President Higway.
Gegeten in Gore en om 21uur in Invercargill met nog steeds heerlijk zomerweer.
Deze foto's staan op Adriaan's 3e cd....dus niet op deze weblog.
Doubtful Sounds
Nadat we het stadje weer ingingen, brak warempel de zon door en werd het lekker warm. Weer vele foto's gemaakt van de omgeving en het hostel. Dit was een rendierfarm en lag op een berg met uitzicht op de bergen (met sneeuw toppen).
De volgende ochtend werden we om 9uur opgehaald voor een dagtoer in de Doubtfull Sounds. Eerst 40min varen om Lake Manapouri over te varen, daarna via een tussenstop in d ekarchtcentrale, met de bus naar de andere kant van het bergje. Hier beginnen de Doubtfull Sounds. Het zijn als ware fjorden in de zee, zo mooi. En toen die donkere lucht erbij.....boven en onder weer vochtig weer, met aardig wat wind. Op de terugweg 1 zeehondje gezien en op de plekken waar de dolfijnen zwemmen...niets. Waren met vakantie naar Hawai ofzo.
Maaaaaaaaaar toen we bijna wilden aanmeren bij de steiger (5min varen nog te gaan) BINGO!!!
Dolfijnen...naast de boot, achter de boot, onder de boot, de hekgolven van de boot! En op film natuurlijk, en op de foto gezet.
Nadat we in het begin van de avond weer terug waren, hebben we in het stadje gegeten, terwijl de zon al was doorgebroken.
16 januari 2005
Naar Wanaka en Franz Jozef Gletchers
Via Queenstown naar het Bungyjumpen gekeken en ook nog het Jetboaten gezien. Dit gaar door een nauwe kloof hard varen met een speciale boot.
En met de airco aan zijn we in Wanaka aangekomen. Met natuurlijk de foto en filmstops.
's Avonds met een mooie roodkleurige hemel de zonsondergang gezien, met een wijntje (Jenny) en een biertje (Adriaan).
En natuurlijk de volgende ochtend een waterig zonnetje, met na 20min rijden de eerste druppels op de Blauwe Kiwi. En slingerend naar de Gletchers rijdend, hebben we in de wolken gereden, en nabij de Gletchers kwam er een gaatje in de wolken zodat beide Gletchers (30km bij elkaar vandaan) door de zon werden beschenen. Speciaal voor ons, vinden wij.
Nu zitten we in Franz Jozef, nabij de Franz Jozef Gletcher aan de westkust. En het is droog, lekker temperatuurtje maar geen zon. Morgen gaan we met een helicopter de berg op, om in de sneeuw een 2uur durende hike te maken. Maw we gaan sneeuwballen gooien, inpeperen en 2uur lopen door de sneeuw.
Dan die middag rijden we naar Greymouth. Dinsdag rijden we naar Kaikoura om op woensdagochtend walvissen te zien, om de middag te gebruiken om naar Cristchruch te rijden. Op de donderdag nemen we om 8uur afscheid van onze Blauwe Kiwi en worden we naar het vliegveld gebracht alwaar onze privejet, die we delen met honderden anderen ons weer terugbrengt in de harde wereld....wij willen blijven!!!!!
18 januari 2005
water, water en nog meer water
Dus tijd om de zon op te zoeken. Naar Greymouth. Door de regen en wolken de bergen door gecrossed. En in Hokitiki was het.....wit van het water. Je zag niks meer. Naar het Kiwi Center, om echte Kiwi's te zien. (en op foto). Toen we buiten kwamen, was de zon er opeens.
Door naar Greymouth. In de zon, en af en toe wat regen.
's Avonds een schitterende zonsondergang gezien, echt mooi.
Vandaag met grijs weer naar de LewisPass gereden, op weg naar Kaikoura. Zo'n 2 uur voor Kaikoura brak de lucht open en blauw kwam te voorschijn. In mooi warm weer konden we de airco weer eens aanzetten.
De avond kwamen er weer wolkjes en die gaven het gras en de natuur weer wat water.....
walvissen!!!!
Net toen we buiten op de zee voeren, was er inderdaadf wel erg veel wind. Klappen op de boot en golvend op weg naar de walvissen. En ja hoor, na 20min varen de 1e walvis. En toen deze onder dook, net geen mooie staart uit het water. Op naar nr2. En deze had wel een mooie staart die uit het water kwam. Alleen iets te vroeg op de foto gezet.
En toen werd het weer tijd (gelukkig vonden onze magen) om terug te varen. Alleen dit kon niet want er lagen 2 walvissen naast elkaar te wachten op ons op de vaarroute. Foto en filmpje!
En deze 2 doken kort na elkaar onder water. Jenny heeft spectaculaire foto's gemaakt. Wacht maar tot we thuis zijn. (en dat duurt niet lang meer....)
19 januari 2005
de laatste avond....
Toen we vanmiddag wegreden uit Kaikoura was Jenny zo wakker dat ze een zeehond zag zitten op een rots in de zee. keren en foto stop doen dus.
Jenny en haar Close-Encounter
Maar wat dacht je? Op de rotsen die langs de weg lagen, zaten er wel 20! Op 4meter afstand en 1 zeehond nog minder (2meter!). Dus wij weer filmen, foto's maken. Ook andere auto's stopten omdat wij aan het foto's maken waren. Zo dichtbij hadden wij ze nog niet gehad, en ze poseerden vrijwillig in de zon. Na deze fotostop reden wij door naar Christchurch waar we om 18uur aankwamen. Eerst samen een biertje op onze prive veranda en toen pas de auto uitpakken (en schoonmaken).
Om 1930uur naar de stad gelopen om te eten en nog (meer) foto's te maken.
Ons restaurant in Christchurch.
Nu zitten we dus in een internetcafe, waar we de laatste foto's uploaden voor dit weblog. Alleen de foto's rechtstreeks van camera via pc naar weblog lukt niet. Dus de foto's van onze Close-Encounters met de Seals komen nog. Ze zijn nu geplaatst.
We zullen dit wel gaan missen, dit land. Alles mooi en groen en wijds en heuvelig. het weer zat niet altijd mee maar we hebben vaak geluk gehad dat het net droog was als het moest. Adriaan en Jenny hebben per persoon zo'n 720foto's gemaakt en nog ruim 5uur film. berg je maar want dat gaan jullie allemaal persoonlijk zien, de lange versie!! hahaha.
Dus, nog 11uur en 50minuten voordat we dit eiland verlaten. Nu nog 11uur en 49minuten.....
21 januari 2005
de laatste dag
afscheid nemen....
Na korte inspectie van de auto werden wij terug naar het vliegveld gereden. Met een goede reis namen we afscheid van de man van het verhuurbedrijf Apollo.
nb: Tineke, in Christchurch zei de jongedame van Quantas dat ze niet aan stoelreservering kon doen, dat kon alleen in Auckland. Omdat we pas vanaf Auckland met Cathay Pacific vlogen. Dit is niet waar. In Auckland zei de jongedame van CP dat ze alleen de stoelreservering tot Hong Kong kon doen. Ook dat is niet waar. Vanaf beide vliegvelden kunnen de stoelen tot Amsterdam gereserveerd worden. Tegen ons zei ze dat het niet kon, maar bij 2 andere Nederlanders kon het wel. Dus doen! Wij mochten dit dus doen op alle vliegvelden.
We vlogen op tijd naar Auckland, waar we een overstap hadden op de vlucht naar Hong Kong.
Ook deze vertrok op tijd, en was afgeladen vol. Maar wij zaten gelukkig bij het raam achter in het toestel. Met een schitterend (altijd weer) uitzicht op de kustlijn van het Noordereiland namen we weemoedig afscheid van Nieuw Zeeland.
In Hong Kong hadden we een overstap van ruim 3uur. Eerst weer de boordingpas in orde laten maken zodat we betere stoelen hadden. Ook deze keer gelukkig bij het raam, net voor de vleugel.
In 12.30uur vlogen we naar het koude kikkerlandje, waar we al om 6uur aankwamen vliegen ipv 630uur.
Op Schiphol stonden tot onze verrassing onze beide ouders te wachten. En toen vlug naar huis gereden voor bijpraten en koffie. Want het is koud hier (6graden en veel wind). We vertrokken vanaf Christchurch met ruim 20graden en zon!